محققان به موفقیتی دست یافتن که می تواند دستگاه های دیالیز جدید و تحول های بسیاری در ایمپلنتهای پزشکی  را  منجر شود. محققان دریافته اند که خواص منحصر به فرد از یک ماده جدید می تواند برای ایجاد دستگاه های جدید  مورد استفاده قرار بگیرد که می توانند در بدن انسان کاشته شوند، از جمله سنسورهای قند خون برای بیماران دیابتی و غشاء های مصنوعی همو-دیالیز  که می تواند ناخالصی ها را از خون  بزداید.

محققان از مدت ها به دنبال توسعه دستگاه های پزشکی که می توانند در  بدن بیماران به منظور کابردهای مختلف کاشته شود بودند ، مانند کنترل سطح گلوکز در بیماران دیابتی . با این حال، موادهای موجود  مشکلات قابل توجهی را نشان می دهند. به عنوان مثال، دستگاه ها نیاز دارند که از موادی تشکیل شوند که مانع از تجمع پروتئین های  بدن بر روی سنسور ها شوند  که مانعی  برای عملکرد  صحیح ان ها می باشند. و هر دستگاه کاشته شده در بدن نیز نیاز به ممانعت از تحریک یک واکنش التهابی از بدن  می باشند که  دیواره  بدن باعث خاموش کردن دستگاه یا نپذیرفتن آن به طور کامل می شود.

در حال حاضر یک مطالعه جدید نشان می دهد که غشاهای سرامیکی نانو متخلخل برای حل این مسائل ممکن است استفاده  شود دکتر راجر نارایان - استادیاربخش مشترک مهندسی زیست پزشکی از ایالت NC و دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل - این تحقیقات  را بررسی می کند می گوید که از غشاهای نانو متخلخل می تواند برای "ایجاد یک رابط بین بافت های انسانی و دستگاه های پزشکی که عاری از تجمع پروتئین ها هستند بشوند.

تحقیقات جدید، در یک مورد خاص از مواد زیست پزشکی منتشر شده است، اولین مطالعه جامع از خواص بیولوژیکی و فیزیکی غشاءها  می باشد. این مطالعه نشان می دهد که بدن انسان غشاهای سرامیکی نانو متخلخل  را رد نمی کند. نارایان اضافه می کند که این می تواند یک پیشرفت اساسی برای توسعه غشاهای دیالیز کلیه ها و دیگر دستگاه های پزشکی  باشد که این پیشرفت مشکل سازگاری ضعیف با بافت های انسانی را برطرف کرده است.

Date: November 12, 2008

Source: North Carolina State University